AKŞAMSEFASI

Konu: AKŞAMSEFASI Çarş. Ekim 15, 2008 2:06 pm

Alıntı :: AKŞAMSEFASI I

Akşamsefası kokan sokaklardan geçiyorum buram buram.
Dudağımda daha önce hiç duymadığım bir şarkı.
Ve sen akşam satıyorsun bir köşe başında.
Bense avucuma yeni çizgiler çiziyorum.
Giderek gözlerimde silinen bir şehir otogarında son sigaramı içiyorum!
Sense hala akşam satıyorsun aynı köşe başında, ayakların çıplak, gözlerin kısık, tedirgin…
Ölmek gibi bir şey değil bu, ya da kaybetmek!
Hala bir dolu sevda var içimde, bir dolu sen, bir dolu akşam sefası,
ve ben eski bir şehir otogarında ezilmiş bir izmarit kadar gerçeğim,
yalnızım bir o kadar!
Hadi artık dağıt saçlarını ve dal karanlığa,
akşam kokmalı saçının herbir teli, ve yıldızlar açmalı gözlerinin gölgesinde!
Dağıt ki kaybolsun güneş,
Dağıt ki savrulsun yanık kokan tenimiz…

AKŞAMSEFASI II

Akşam sefası kokan sokaklardan geçiyorum buram buram.
Dudağımda yine bildiğin o şarkı,
Ve sen akşam olmuşsun bir köşe başında,
Bense avucumdaki çizgileri siliyorum…
Beynime kazınmış bir şehir otogarında, son sigaramı içiyorum!
Sense geceye dönüyorsun aynı köşe başında, ayakların hala çıplak, gözlerin kapalı, tedirgin.
Sevmek gibi bir şey değil bu ya da sevişmek,
Çökerken üstüme, attığı kahkahasın karanlığın.
Sevişirken tenine gömüldüğüm cenaze merasimi, içtiğin şarabın kırmızısındaki yangın.
Ve artık ıssız bir şehrin en kalabalık sokağıyım!
Bir dolu yabancı var içimde; bir dolu sen, Bir dolu akşamsefası!
Ve ben içtiğim sigaranın dumanı kadar gerçeğim,
Darmadağınım bir o kadar!
Hadi artık unut rüyalarını ve uyan uykundan,
Gerçek olmalı her bir korkun ve yıldızlar sönmeli gözlerinin gövdesinde,
Uyan ki dağılsın gece,
Uyan ki canlansın buz tutan bedenimiz…

AKŞAMSEFASI III

Akşamsefası kokmuyor artık geçtiğim sokaklar!
Şarkılar da söyleyemiyorum.
Ve sen, sen değilsin artık…
Bense avuçlarım karanlık matem duası okuyorum.
Giderek yırtılan ruhuma renkli yamalar dikiyorum.
Sense hala sen değilsin aynı soğukkanlılıkla!
Bitmek gibi bir şey değil bu ya da yok olmak,
hala biraz sen var bende, biraz ben biraz yaşanmışlık!
Ve aşk birlikte uydurduğumuz masallar kadar gerçek,
Saf mı bir o kadar?
Hadi artık unut yaşadıklarımızı ve dal yaşantına!
Başka tenler kokmalı ruhunun her bir derinliği,
Ve yıldızlar ölmeli gözlerinin baktığı yerde…
Bak ki unut ikimizi,
Bak ki kapansın resimdeki gözlerimiz!

Esra Uzalp